Beledigingen, uitgescholden worden en geweld. Een tweet.
Beledigingen, uitgescholden worden en geweld, ik heb het allemaal meegemaakt en het went nooit. Voorheen postte ik er nog wel eens over, om het zelf kwijt te raken, mezelf uit te spreken of voor bewustwording, ik heb eigenlijk geen idee. Het bleek dat mensen het herkenden, dat mensen het verafschuwden. Maar het gaf ook ruimte om het geweld via een reply voort te zetten. Of dat zeer deed? Absoluut. Ik verdween dan ook met regelmaat van Twitter/X. Maar in het dagelijks leven gaat dat helaas niet, hoewel ik het jarenlang geprobeerd heb, door ook overdag de gordijnen dicht te houden en door zo min mogelijk over straat te gaan. Maar het schelden en het geweld hield aan tot ik alleen nog maar naar buiten durfde met mijn hond, die ik getraind heb en inzet als ptss-hulphond. Hij gaf me de moed en het vertrouwen dat ik wél over straat kan zonder dat er iets gebeurt. Vele van jullie gaven me dat vertrouwen. Het vertrouwen dat het goed is wie ik ben: een trans vrouw die volop in het leven wil sta...